وقتی دیگه حرفی برای گفتن نداری بهتره خفه شی و بری یه گوشه بتمرگی
و این دقیقآ کاریه که من می خواهم انجام بدم ..... .
این آخرین نوشته ی نویسنده ی این وبلاگ بود که به علّت دیوانگی مفرط در سطح شهر متواری است و نیروهای امنیتی اطلاعاتی بهداشتی در تعقیب او هستند . این وبلاگ نیز برای همیشه تعطیل خواهد شد .
برای اینکه چیزی رو هیچوقت فراموش نکنید هیچ راهی بهتر از این نیست که سعی کنید فراموشش کنید .
خیلی سعی کردم فراموش کنم امّا نشد . ساعتها بهش فکر کردم و می کنم . کم کم همه چیز از شکل ساده و سر راست خارج می شه. اگه چند هفته پیش درباره اش از من سوال می کردی خیلی محکم و مطمئن جواب می دادم امّا الان نه حتی الان نمی تونم برای خودم مشخص کنم که چرا اینقدر تحت تاثیر قرار گرفتم . این ناراحتی به دلیل نه شنیدن بود؟ یا از دست دادن؟ اینهمه اصرار از علاقه‌ی شدید نشات می گرفت یا از اینکه من اصولآ از بالاترین میوه‌ی یک درخت خوشم میاد؟
و امّا اعتراف منصفانه ...! نیات من متشکل از تمام این چیزهایی بود که گفتم به علاوه‌ی اینکه در بین اینهمه عناصر ذکور که بهش ابراز علاقه می کردم دوست داشتم من برنده‌ی ماجرا باشم و وقتی نشدم از شکست ناراحتم . از اینکه از دست دادمش ناراحتم و بیشتر از همه اینکه به خاطر روحیاتم به هیچ وجهی حاضر نیستم دوباره یک پیشنهاد اینجوری بهش بدم . خوب قاعدتآ با این شرح و تفضیل باید پرونده رو به دست فراموشی سپرد امّا.... .
دقیقآ همین امّا برای من جای تعجب داره . چرا وقتی دارم تو دانشکده فنی قدم می زنم به خودم میام میبینم که تو دانشکده ی حقوقم؟ چرا بر حسب اتفاق تمام روزهایی که اون کلاس داره و بر حسب یک اتفاق دیگه من کلاس ندارم به هزار یک دلیل من دانشگاهم؟ چرا هر دختر قد بلندی رو که می بینم دنبال یک قیافه ی آشنا می گردم؟ چرا وقتی از دور می بینمش الکی موبایل دست می گیرم و تظاهر می کنم که ندیدمش؟ چرا من این روزها همش آهنگهایی گوش می دم که اسم اون توشه ؟ چرا هر روز تو ذهنم ماجراهایی به سبک فیلم فارسی می سازم که چطور با هم روبه رو بشیم و با خودم لبخند می زنم؟
۱- من دیوونه شدم؟
۲-من خرم؟
۳-مردها از زنهایی که بهشون نه میگن بیشتر خوششون میاد؟
۴- هیچکدام
پی نوشت ۱: ما داشتیم زندگیمون رو می کردم و نظرات سیاسی تحلیلی عشقی پلیسی تراژیک اقتصادی می دادیم این بلا از کجا نازل شد؟
پی نوشت ۲: از تمام دوستان همکاران خانواده های وابسته که با درج کامنت فرستادن ایمیل تماس تلفنی تلگراف فکس پیامک با صاحبان مصیبت ابراز همدردی نمودید اجر جزیل از خداوند خواستاریم برای شادی روح آن مرحوم و من یقرا اخلاص مع الصلوات!!!!
تلفن ۵ بار زنگ زد و من دل دل می کردم که قطع کنم . گوشی برداشت .
- سلام چطوری؟ابوذر-مرسی تو خوبی؟
- ای بد نیستیم چه خبر؟ چی کارها می کنی؟
ابوذر-هیچ صبح تا شب دعا می کنیم به جون شما شب تا صبح تکرارش رو پخش می کنیم !!
- اِاِاِاِاِ ..... خوب جونم؟
ابوذر- هیچی راستش می خواستم یه چیزی بهت بگم مطمئمآ خودت می دونی و البته چه عرض کنم همه می دونند و این مسئله واقعآ م خسته کرده . می دونی .... چطور بگم .......راستش یه علاقه ای نسبت به تو ، تو من وجود داره که روز به روز هم بیشتر می شه و احساس وابستگی عاطفی نسبت بهت دارم خودت این خوب می دونی
-آره منم یه چیزهایی حدس زده بودم
ابوذر- حالا بهتر نیست به جای قیافه گرفتن برای همدیگه مثل دو تا آدم بزرگ در خد سن و سالمون عمل کنیم و بشینیم با هم حرف بزنیم من خیلی دوست دارم این رابطه یه شکل جدی تری به خودش بگیره البته بعد از ۸ ماه .......!
- ......... می دونی ابوذر جون من برای خودم کسی رو دارم
ابوذر-........
ابوذر -........
ابوذر -........ خوب پس ، همه ی عمر دیر رسیدیم
- آره دیر رسیدی باید همون موقع که احساس کردی چیزی رو دوست داری بری سراغش
ابوذر - باشه ، تو اکران که می بینمت؟
-آره ... ببین من اصلآ از اون آدمهایی نیستم که رابطه ام رو قطع کنم از این حرفها ... نه هم رو می بینیم
ابوذر - باشه پس فعلآ خداحافظ
- می بینمت، خداحافظ .
پی نوشت اوّل: قسمت ما هم این بود دختر جون
پی نوشت دوم:من از خودم خجالت می کشم
پی نوشت سوم: ابوذر خیلی غمگینه ...... خیلی!