المپیک زمستانه ی تورین هم به پایان رسید . مراسم اختتامیه را نگاه می کردم و پرچم کشورهای شرکت کننده را می دیدم که ناگهان چشمم به پرچم ایران افتاد . شاید هیچوقت از دیدن پرچم جمهوری اسلامی خوشحال نمی شدم امّا این بار این پرچم نه نشان از حکومتی بنیادگرا داشت و نه نشانی از بحران . تنها یک معنی می داد ایران هم در این المپیک نماینده ای داشت .المپیکهای زمستانی در کشور ما چندان ظرفداری ندارند . علت آن بسیار ساده است به خاطر اینکه به جز چند رشته ی خاص ورزشهای زمستانی ، مابقی در ایران ناشناخته اند . در آن چند رشته ی محدود هم به لطف خانواده ی ساوه شمشکی گهگاهی در مسابقات شرکت می کنیم . نمی دانم در کدام رشته و یا نام شرکت کننده که بود . فقط حضور در این المپیک کافی است . مگر روخ المپیک چه چیزی غبر از اینست که دوستی ملتها( و نه حکومتها) را نشان دهد . نشان دهد که در این دنیا برای همه به اندازه ی کافی جا هست و هیچ کس جای کس دیگری را نگرفته . هر چند اگر عقاید فرابشری به روح بشری و زمینی مهلت دهد که این را ثابت کند .
خیلی ناراحت شدم که چرا مسابقات را نگاه نکردم تا شاید ورزشکار کشورمان را ببینم که احتمالآ دراسکی و در رشته ی مارپیچ بزرگ شرکت داشت . می خواستم نماینده ی ایران را ببینم فقط ایران نه بیشتر و نه کمتر . همانطور که بازیهای تیم ملّی فوتبال ایران را نگاه می کنیم . تا شاید اثبات کنیم که سیاست هیچگاه روح ورزش ملّی ما را کثیف نکرده و آن حرکات عجیب مثل حاضر نشدن در مقابل ورزشکاران اسرائیلی تنها بر اثر اجبار بوده است(ما شده ایم کاسه ی داغ تر از آش ! چند وقت پیش بازی فوتبالی بین یک تیم منتخب فلسطینی و یک باشگاه اسرائیلی برگزار شد) . به امید زمانی که هر گونه بنیادگرایی ، اصول گرایی و رادیکالیسم جای خود را به بحث و گفتگو و تعامل بدهد .
و باز هم تنهایی ... تلفن که قطع شد ، دوباره من موندم و کله ی خشک خودم . من ماندم تنها و ساعت دیگر صدا نکرد !!! . چقدر منتظر بودم که زنگ این تلفن به صدا دربیاد و حالا افسوس می خورم که ای کاش اصلآ تلفنی در کار نبود . هیچوقت احساس نکرده بودم که روزی از اختراع گراهام بل اینقدر متنفر بشم . البته چرا فرافکنی کنم ؟خود کرده را تدبیر نیست . نمی دونم کی و کجا جه کاری انجام دادم که الان دارم تاوون پس می دم ؟ البته اگه اونجوری که می گن دنیا دار مکافات باشه ... اگرم نباشه چه فرقی می کنه؟دیگه خیلی فرق نمی کنه . یا بهتره بگی اصلآ فرق نمی کنی . درد آدمها ماله خودشونه . Exclusive برای خود آدمه و هیچ کس دیگه. اگه من غم عالمم داشته باشم فردا صبح باز هم خورشید از شرق طلوع می کنه و مردم کاری رو می کنند که باید انجام بدن . حتی متوجه نمی شند که یکی اینجا بدجوری دلش گرفته. بدجوری تنها شده . از جایی که فکرشم نمی کرده خورده . شده عین اون سرمایه گذار بدبختی که تمام پولش رو سهام خریده و حالا این سهام به لعنت خدا نمیرزه . مونده با یه دسته برگه سهام که حتی به قیمت کاغذش ارزش نداره . اونم مثل این ... . اما اون روحش رو گذاشته و حالا یه خط گنده افتاده روش . قراره کی جواب خسارتش رو بده؟ ای بابا دل منم خوشه این حرف و حدیثها چند منه ؟ احساس رو ببر دم بقالی ببین چند سیر ماست بهت می دن؟ انگار همه این رو خیلی زود فهمیدن فقط منم که هنوز مثل یه موجود خرفت چسبیدم به این چیزها . اینها رو می شه نوشت شاید هفت ، هشت قرن دیگه ارزش دار بشه . چون مدت زیادی ازش گذشته خطرش از بین رفته . مثل این همه دیوان شعر . مردم بیشتر دوست دارند احساس رو تو کتابها بخونند . یا تو سینما وقتی دارند فیلمفارسی نگاه می کنند و همزمان تخمه می شکنند . می دونی احساس باید یه چیز کج و کوله و خز و جواد بشه تا بفهمند که آره این احساسه ... چه جواده!!! . از حق هم نباید گذشت چیز بیخودیه آدم رو از کار و زندگی میندازه . به هیچ دردیم نمی خوره . می شه نقطه ضعفت . نداشته باشی بهتره در آرامشی . با عقاید بقیه هم جور درمیاد . بیخودی پات به کلانتری باز نمی شه ... بیخودی نباید هزار تا سوال این چی کارته و اون چیه و ... . غیر از اینها آدمهایی رو که به احدی الناسی باج نمی دادند هم وادار نمی شند به خاطر یه احساس لعنتی به هر خفتی تن بدن . یا در اوج منم منم کردنت یه دفعه پنچرت کنند . حالا دور زمونه ی ماشین حسابه از دوره ی چرتکه هم گذشته . همه یه کاسیو ۹۸۵۰به بالا دستشون گرفتند مبادا یه ابسیلون جابجا بشه . همه برات صورت حساب می نویسند ... تو بیکاری ... تو بی پولی .... مدرکت پایینه .... سنت کمه .... عقلت پاره سنگ برمی داره .... چی؟ احساساتی هم هستی .... بدتر .... سرجمع با محاسبه تمام جوانب و جمع بندی لازم نتیجه اینکه برو سرت رو بگذار یه جایی آروم بمیر ! البته می دونی که این پیشنهاد برای جفتمون خوبه . به همین راحتی ... به همین خوشمزگی .... می شه ادمها رو نادیده گرفت . به این می گن خرد . ما عصر خرد داریم اما عصر احساس نه ! . چون لازم نبوده ، بشر اولیه ظرف چند ساعت اولّیه خلقتش به کشک بودن قضیه پی برد و این کشف بزرگترین کشف بشر حتی بزرگتر از کشف آتش بود . البته در بین محققان اختلاف نظر هست که اون زمان که نه کشک و دوغی بوده و نه زرشکی کشف شده بود انسان اولیّه این مسئله با چی اعلام کرد ؟ به جای یک حس مردم عقیده را رواج دادند و عقاید شد راهنمای انسان برای انجام دادن انواع جنایتها و توجیه اونها . بعد عقاید گرد هم آمد و ادیان متولد شد. فکر می کنید کسایی که بمب گذاریی انتحاری می کنند چه جور آدمهایی هستند . آدمهایی با عقاید محکم یا به قولی چهار چوبهایی برای خودشون دارند . این چهار چوبها محل حلق آویز کردن انسانیت است . عقیده یک بسته دستور العمل الگوریتم وار در اختیار شما می گذاره که وقتی کار به جاهای باریک رسید ازش استفاده کنید . مثل پکی به عنوان نحو ه ی از میدان بیرون کردن رقیب ... ۱۰۰روش ساده برای اینکه برای خواهر و مادر ملّت اتفاق بدی ایجاد کنید .... پنج روش برتر در راه دک کردن ادم بی عقلی مثل من که کسی رو دوست داره. متخصصین جامعه شناسی استفاده از این عقاید را به شما توصیه می کنند .....برای داشتن بهترین پک عقاید با ما تماس بگیرید .... نمایندگی انحصاری در خاورمیانه!!! بشتابید احساستان را دور بریزید . دیگر مجبور نیستید کسی را دوست بدارید با پکهای ما شما خوشبختید . واقعآ که باید گفت تفو بر تو ای چرخ گردون تفو! ای خدا دارم پرت و پلا می گم !!! چه هفته ای بود ! روز ولنتاین که برای هیچ کسی هیچی نخریدم . هر چند کادوم رو در آخرین ثانیه های پنجشنبه شب گرفتم . دست شما درد نکنه چرا زحمت کشیدید ؟ چه سورپرایزی دعوت شدم به صرف تحقیر ، دعوت شدم که بهم بگن دو زار ارزش ندارم دعوت شدم برای اینکه ببینند چه جوری اشکم در میاد ؟. دعوت شدم برای اینکه ببینند دلقکی مثل من می تونه گریه کنه یا نه؟ دعوت شدم به صرف یک بسته عقیده با نون اضافه . دعوت شدم برای اینکه بهم بگن دیگه بهت احتیاجی نیست خوش گلدی!!! . نمی دونم رمان مردی که می خندید رو خوندید؟ ماجرای یه دلقک سیرک سیار که به خاطر اتفاقی که بچگی رو صورتش افتاده بود به نظر می رسید همیشه می خنده امّا اون هیچ وقت نمی خندید همیشه غصه داشت . اونم مهم نبود .
***جا داره در اینجا از شرکت نستله به خاطر این نسکافه های فرد اعلا تشکر کنم خیلی عالی بود! .