به یک سفر فکر می کنم . به یک سفر طولانی ، به سفری که شاید حالا حالاها برگشتی براش متصور نیستم . خیلی هیجان زده شدم و یا شاید نگران . بازگشتن به روش نیاکان باستانی مان . سفر و کوچ کردن . رفتن و رفتن نه برای رسیدن تنها برای رفتن . سفر یعنی دل کندن از اینجا یعنی دلهره ی آنجا . یعنی کشف معانی جدید . یعنی فرار از دست روزمرگی ، جستجو و اکتشاف .
دلایل برای ماندن زیاده . دور افتادن از خانواده ، نبودن تضمین در آنجا ، ندانستن زبان و ... . سفر از تصمیم شروع می شه و این تصمیم سخت ترین قسمت سفر است . امّا به خاطر ندارم که تصمیم گرفته باشم . همه چیز از یک پیشنهاد شروع شد و من گفتم آره . همین و سفر شروع شد .
خیلی ها گفتند : برای چی می خواهی بروی؟ برای تحصیل؟ گفتم : ای بابا اگه من درس خون بودم همینجا می خوندم . عده ای گفتند: بله تو این کشور آزادی نیست می ری سر صبر دیسکو ات رو می ری مشروبت رو می خوری بدون اینکه نگران ۱۱۰ باشی . گفتم: اگه به اون خاطر می خواستم برم چرا اینهمه راه دور می کردم دور و اطرافمون پر از جاهایی شهره به این کاره. یکی دیگه گفت : برو که دیگه نگران تحدید و تهدید آزادی نباشی . گفتم : اگه من سیاسی بودم اتفاقآ باید همینجا میموندم ، چه فایده داری بری اونور و ویسکی بزنی به سلامتی خلق قهرمان ایران ! . آخری گفت : پس اصلآ برای چی می خوای بری؟ اصلآ خودت می دونی ؟ جواب دادم : برای اینکه اینجا نباشم .
فعلآ خیلی کارها مونده که باید انجام بدم . بیشترین انرژی زمانی صرف می شه که بخواهی با اینرسی ایستایی مقابله کنی . سرم شلوغه وقتی رسیدم بهش فکر می کنم که چرا سفر؟ .
صندلی ماشین رو خوابوندم، سرم سنگین بود امّا خوابم نمیومد، بیرون ماشین صدای موزیک و خنده ی بچه ها بلند بود . یه نگاه به لیوانم انداختم ... یه لیوان پر از یخ و مشروب . لیوان رو هر جور بود زیر ترمز دستی جا دادم و به سختی سیگارم رو روشن کردم . فکر کنم یه کمی زیاده روی کردم . به پک سوم نرسید که رفتم برای خودم . آدمهایی رو که تو گوشه های ذهنم گم و گور کرده بودم که دیگه پیداشون نکنم جلوم رژه می رفتند . اه ... طرف هزار و یک بدی کرده به ما یادمون نمیاد امّا یه نگاه محبت امیزش دهنمون رو سرویس کرده . دور و بریامم همشون اینجوریند می بینی پسره رو با خاک یکسانش کردند امّا بازم دنبال قضیه است ... ای بابا رها کن آقا!... رها کن! این چرندیات چیه ؟ اخلاق دون ژوان رو پیشه کنید از مفهوم و محتوا لذت ببرید نه اینکه بنده ی ظرف بشید . خود من همین دو دقیقه پیش با خودم فکر می کردم آه من دارم به اون فکر می کنم اونم داره به من فکر می کنه؟ صد سال سیاه می خوام فکر نکنه از آخرین باری که دیدمش یک سال و ده ماه و دو روزه که می گذره!!! دیگه تموم شد...fin ... . رک و راست بهت بگم طرف ولت کرده حالا نمی گیم به فکر انتقام ار این چرندیات باشی امّا لااقل فراموشش کن نه اینکه دم به دقیقه آه های سوزناک بکشی که بشه باهاش کنده آتش بزنی ! . اینقده از محسناتش تعریف کردی که دیگه داره حالم رو بهم می زنه .همین الانی که تو داری خاطره نشخوار می کنی اون معلوم نیست تو کدوم پارتیه یا کدوم کافی شاپه با یکی دیگه ... با یکی دیگه مثل تو و من ... یه بدبختی مثل من و تو . پس گور بابای هر چی خاطره است . حالی خوش باش و عمر بر باد مده !!! . اونم حق داره ... اصلآ کار خوب و اون انجام می‌ده فکر کرده مردم دنیا مثل من و تو به این خزعبلات اهمیت می دن اصولآ اخلاقیات چیزی است باستانی مربوط به سده های شش و هفت و نه بیشتر اصلآ برای همین تو کتابها درباره اش نوشتند فکر می کنی مجنون یا فرهاد کی بودند یه آدمهایی مثل من و تو امّا خرتر طرف تو رودربایستی و اینکه جلوی شیرین خانم کم نیاره و رسم اخلاق در عشق رو به جا بیاره مجبور شد بیستون بکنه ... حالا ما دو سه مرحله وضعمون بهتره دیگه تا اون حد جو زده نیستیم . آخرش هم چی شد عمو فرهاد مهربان مرد . چشمهام رو به سختی باز کردم ... یه خاکستر بلند سر سیگارم نشسته بود ... تکوندمش . لیوانم رو پیدا کردم و لا جرعه سر کشیدم . بریم جایی که غم نباشه.... .