ابتدا باید مراتب قدردانی خود را از تمام عزیزانی که در راه جمع آوری امضا برای حمایت از کسب فناوری هسته ای کوشیده اند را اعلام کنم . هر چند که من به شخصه به دلایلی با این دوستان همراه و هم نظر نیستم اما خیرخواهانه برای آنان آرزوی موفقیت می کنم . شاید با این کارها شکست عظیم ایران در جریان نشست اخیر اندکی جبران شود . دوستان جمهوری اسلامی در آخرین لحظه به ضررش عمل کردند روسیه و چین و هند که انتظار می رفت از جمهوری اسلامی حمایت کنند رای ممتنع دادند و دست، در حنا ماند . هند وقاحت را به جایی رساند که اعلام کرد این کار ما به صلاح جمهوری اسلامی بود !
نه ! درباره ی سیاست نمی نویسم چون در مورد سیاستمدار به مرز خودکفایی که هیچ می توانیم صادرات غیر نفتی را هم در این زمینه گسترش دهیم . پس بهتر است چیزی به جمعیت 70 میلیونی سیاست مداران کشورمان اضافه نکنیم .
جالب ترین قسمت در این جریان رفتار یک کشور از آمریکای لاتینی بود . ونزویلا ، تنها کشوری که به قطعنامه ی آژانس رای منفی داد . با این که می توانست با حمایت از این طرح روابط به شدت تیره ی خود را با ایالات متحده ، اندکی بهبود بخشد و هم چون بقیه ی اعضا غیر متعهدها منتظر پاداش این همراهی باشد .
شاید باید دلیل این امر را در شخصیت رییس جمهورش ، هوگو چاوز ، جستجو کرد . کسی که مردم ونزویلا دوستش دارند و از او متنفرند . یادمان نرفته پس از کودتای نظامی با رنگ و بوی آمریکایی چطور مردم با تظاهرات گسترده حکومت را از کودتاچیها پس گرفته و هوگو را از زندان آزاد و به قدرت برگرداندند . اما بعد از یک هفته بر علیه او تظاهرات کردند و خواستار انتخابات پیش از موید بودند !
هوگو ، تنها رییس جمهوری که شجاعانه از بالا رفتن قیمت نفت دفاع کرد و حتی صحبت از بشکه ای 90 دلار را به میان آورد . در زمانی که اعراب اپک نشین برای رفع رنجش از دوستان غربیشان ، که ناراحت از این بودند که دیگر نمی شود نفت را به ثمن بخس خرید ، به دست و پا افتاده بودند .
هوگو شاید آخرین سیاستمدار قاطع دنیا باشد . البته بعد از روسای جمهور امریکا که هنوز بر سنت کابویی خویش هستند که صد البته این هم به پشتوانه ی تک قطبی بودن جهان است . در میان کشورهایی که با قطعنامه مخالفت کردند تنها دولتی بود که بر حرف خود پافشاری کرد و به آن رای مخالف داد .
هوگوی عزیز مرا به یاد قهرمانان داستانهای ایرانی می اندازد که اگر سرشان می رفت حرفشان نمی رفت . اگر او در ایران قدیم می زیست شاید کسی مثل قیصر می بود !
بعد از کاسترو که به فسیلی از دوران خوش سوسیالیسم متعلق است ، هوگو چاوزر تنها یادگاری است که از یاد نبریم انجاها زمانی کشورهایی داشته مردمش برای عدالت و آزادی مبارزه می کردند ، چه خودش چه مخالفانش!
کمبود امکانات همه وقت باعث آزار و عذاب انسانها بوده همیشه صحبت از استعدادهایی که بر اثر کمبود امکانات از بین می روند یا فرصتهایی که به هدر می روند می شود . بسیار داد و فقان و بسیار تفوها که به چرخ گردون انداخته می شود . اصولآ در کنار دوست ناباب و صد البته ذغال خوب کمبود امکانات یکی از دلایل مهم برای از هم پاشیدگی خانواده ها، گرفتار شدن جوانان، افزایش آمار طلاق، کودکان خیابانی، خودفروشی، مواد مخدر، شیوع بیماریهای مسری به خصوص مقاربتی و ... است .
یک زن و شوهر را در نظر بگیرید اگر امکانات به میزان لازم فراهم می بود این زوج خوشبخت به همراه فرزند احتمالی در شبهای تعطیل سری به اماکن تفریحی و توریستی می زدند یا در رستوران، سینما، تیاتر و ... شب را به شادی می گذراندند این امر باعث استحکام بنیان خانواده و در نتیجه کاهش میزان طلاق می شود همینطور باعث کاهش فشار روانی که در طول هفته بر افراد خانواده وارد امده در نتیجه سلامت روانی جامعه نیز حاصل می گردد ( تازه اگر از خاصیت دراوردن سری در سرها و استفاده از این ابزار کارآمد در مجالس خانوادگی صرف نظر کنیم ) .
حالا همان خانواده در نبود امکانات ، بی برنامه گی ، ماندن در خانه در نتیجه ایجاد تنش بین اعضا و در نتیجه بالا رفتن آمار طلاق . به علت اینکه زن و شوهر هیچ تفریحی ندارند سعی می کنند از نعمات خدادادی که برای لذت بردن به صورت رایگان در اختیار انسانها قرار گرفته استفاده کنند . از آنجا که زن و مرد به دلیل کمبود امکانات و عدم اطلاع رسانی شفاف و کامل دستگاههای مربوط لزوم استفاده از وسایل و مواد جلوگیری را نمی دانند ، این امر باعث تعدد فرزندان ناخواسته می شود و این امر همان می شود که به آن انفجار جمعیت می گویند ( بیست و اندی سال پیش هنوز واژه انفجار جمعیت اختراع نشده بود و از اصطلاح افزایش تعداد بچه مسلمونها یاد می شد ) . به طریق اولی این زن و شوهر قصه ی ما از بهداشت جنسی که یکی از مباحث مهم بشری بعد از ظهور پدیده هایی از جمله ایدز و هپاتیت شده است هم بی خبرند در نتیجه باعث افزایش تعداد مبتلایان می شود .
چون تعدد نفوس از پیگیری برای تربیت درست بچه ها جلوگیری می کندهمینطور در نبود امکانات زمینه ی رشد صحیح فراهم نیست ؛ بستر مناسبی برای انحرافات اجتماعی و رو آوردن جوانان به خشونت،فرار از خانه ، مواد مخدر،کودکان خیابانی، سرقت و ... ایجاد می شود . دیگر زمینه برای شیوع بیماری را همین کودکان ناخواسته ایجاد می کنند .
متاسفانه در زمانه ای که در آن زندگی می کنیم امکانات بسیار کم و تعداد انسانها بسیار زیاد است . همان مقدار کم از امکانات نیز به شکلی بسیار ناعادلانه در بین این تعداد انسان تقسیم شده . برای از بین بردن این شکاف عظیم و تقسیم برابر و عادلانه ی ثروتی که متعلق به تمامی ابناء بشریت است عزمی جهانی و اتحادی بزرگ در بین تهیدستان را باید تا دنیا را از دست این ستمگران رهایی بخشیم .
اما عجالتآ تا زمان تحقق این آرمان پیشنهاد می شود شبهای جمعه از تقویم حذف شود تا با اینکار از افزایش جمعیت و معضلات بعدی کلا جلوگیری به عمل آید .
*** یادم باشد در باره ی آن نعمات خداوندی که به رایگان به ما هدیه شده مطلبی جداگانه بیاورم